Gel hiç ses etme, neyzeni dinleCan… Bilmem ki ne düşünürsün Sukut ettiren, hali titreten İzana dikkat çektiren bir vakitte misin? Kitabı celil bana ne söyler Ruhum sükûn içinde dinler Aklım durmadan sual eder, içim titrer Ne yetimin ve ne de garibin Müstezaf olmuş çileli nefesin Akidesi çökmüş bir neslin derdinde misin? Her yer kırık, dökük virandır Ortadoğu ne kadar perişandır Nisalar utançtan parçalanan bir hicrandır Neslin ve ümmetin hazin hali İnsanlık suçu işleyen mezalimi Kahkahalar içinde kaybolan insanlık ibreti Ne vakit bir ney sesi duysam Kaybolduğum lahzaları ansam Rabbime nasıl el açsam, hüznümü anlatsam Gel hiç ses etme, neyzeni dinle Nakşettiği sezgileri halde demle Varsa bir sözün sabırdan geçme, onu aşk eyle Kul sır ve hikmete duçar olmalı Marifete nail olmayınca susmalı Edep, ilim dergâhında bilenmeden kal etmemeli Mustafa Cilasun |