FAY HATTINDA AŞK!...
Yüreğinin;
Fay hattına,inşa etmişsin aşkı!... Ruhsat almak için;çaresizliğin cebine, Umudu sıkıştırmışsın!... Yetmemiş;malzemeden çalmış Kaçak kat çıkmışsın, Harcında duygu eksik, Kolonlarında güven!... En alta;hayallerini sıkıştırmışsın, Alel acele!... Girişi;toplumsal kurallar kiralamış, Üst kata,pişmanlıklarını sokuşturmuşsun!... Çatı;hatalarınla dolu,dip bucak, Kaçak kata,kandırılmışlığını, Usulsüz oturtmuşsun!... Sallanıp durmuş mutlulukların; Üç beş şiddetinde, Bu yüzden,sen hep,eşikte, Gergin ve tedirgin,nöbet tutmuşsun!... Benim için;küçük bir çadır kurmuşsun, Gönlündeki bahçeye!... "Gitme kal"diyorsun; Üzgünüm sevgilim,kalamam, Çünkü,sen orayı bile, Korkularının,kırık dökük, Enkazıyla doldurmuşsun!... HÜLYA ŞENKUL |