ŞİİR VE TÜRKÜ
Ne zaman şiir şiir diye tuttursam;
İçimde kaynar bir türkü pınarı! İnim inim inleten şu dumanlı yaylayı, Sipsi sesiyle gezerim köy köy sılayı. Çeker beni kendine derinden, derinden, Kalem düşer elimden, Döner başım sarhoşum! .. Mor dağlar kıvrım kıvrım uzar, Akar gölümde deli çaylar, Gelincik çalkalanır ovalar! Açan çiçeğin, öten böceğin Sesini duyar gibi olurum… “Allı şalvarını sürüyen gelin,” Gider ardın sıra kaybolurum! .. Ne zaman şiir şiir diye tuttursam; Dedemden kalma bir gurbet havası Erzurum yaylada kar olur, Aydın’da sıcak toprağa diz vurur! Üsküdar’da bir mendil dolusu lokum, Çanakkale’de aynalı çarşı, Denizli’de öten çil horozum! O öttükçe bölünür uykum… Ne zaman şiir şiir diye tuttursam; Silifke’de Aslı Yok Yaylası, Karadeniz’de omuz omuza horonum… Başak başak Harran Ovası, Başımda Mihriban’ın umarsız sevdası, Ayrılıktan gayrı zor ne var? Çıkıp yücesine Ağrı’nın Ankara’nın taşına bakarım… Fırat’ta dağ, tepe coşkun akar, Tuna boylarında durulurum… Rumeli’den Hazar’a kadar Türkü türkü savrulurum! .. Ne zaman şiir şiir diye tuttursam; Narası kulağımda koç Köroğlu’nun, Heybesi omzumda derviş Yunus’un, Aşk deryasında yunsam,arınsam… Düşlerimden çıkmaz ki Karacaoğlan, Kavgalarda bir asi Pir Sultan, Veysel ile “dost dost diye” ağlasam, Mahzuni ile son noktayı bir koysam! .. Ne zaman şiir yazmaya otursam; Kırılır kalemim,tutmaz elim. Deliyim,divaneyim, bir garip Veli’yim Aslı’sını el almış yanık Kerem gibiyim, Boğazımda düğümlenir dizelerim, Yol yordam bilmez, bir hoş olurum… AYKAR VELİ Denizli,05.01.2006, |
yazan elleriniz, yazdıran yüreğiniz varolsun.
selam yüreğinize selam size.
selam olsun ilham denizinden esintiler getiren dizelerinize
saygılarımla