Neredesin özlem dolu çocukluğum
Sorumsuzluktan sorun yarattığım yıllar.
Neredesiniz?
Bazen tekrar yaşamak isteme özlemi
Bazen utandığım yaramazlıklarım.
Bazen hatırlamaktan nefret ettiğim
Bazen hatırladığımda gülüp geçtiğim..

Neredesiniz?

Altı yada yedi yaşlarıma gidiyorum
Özlüyorum dönüşü olmayacağını bilsemde
Babamın kızgınlıklarını özlüyorum
Oyuncaklarımın kırıldığı anları
Hatta oyuncakalarımı kıranları bile.

Çatlayan elleri için krem alınmıştı babama
Bir iki değil tam bir düzüne.
Çatlayan ellerini görememiştim belki ama
Bahçede kurumak üzere olan ağaç vardı
Bu krem ağaca sürülürse işe yarardı.

Bütün kremleri çatlaklara doldurmuştum.
Babam kıremlerini aradığında gerçeği öğrenmişti
Yaptığım iş doğruydu korkmadan söylemiştim
Doğru söylediğime ilk kez pişman olmuştum
Azarlanmıştım.

Önce çok kızmıştı, sonra da gülmüştü,
ilaçlarını ulaşabildiğim yere koyduğunada pişman olmuştu.

Babama göre herşeyin bir sonu olacaktı
O sevdiğim ağaç kuruyacaktı..

Bana göre, asla kurumayacaktı.
Sevgimin o ağacı yaşatacağına inanırdım.

Çocukluğum yanılmıştı belkide ilk kez
Sevgim yaşatmaya yetmemişti
sevdiğim ağaçtan bir kütük kalmıştı sadece geriye.
Ağaç kurumuştu..


O gün bir taneydi sevdiğim ağaç ,
Bugün mlyarlarca.......

SEVGİ GÖNÜL SERMAYESİ
İSTENMEDEN VERMELİ
SEVİLEN OLMAK İÇİN
SEVMEYİ ÖĞRENMELİ...