Kanatsız kuşlar gibiydimYar... Ne aşkı Ve ne sevdayı bilirdim Çile ve cefanın Esiri olan bir nefestim Ne kadar kahretsem Sinemi teskin edemezdim Neye ve nasıl inandığımı İfade etmekten acizdim Issız sokaklar, Yapraksız ağaçlar, Kanatsız kuşlar gibiydim Demek ki kaderimmiş dedim, Boyun büktüm Yalnız azimetten geçmedim Bu sayede yaşadıkça umudu, Aşkı, sevdayı, şevk Ve muhabbeti hayattan öğrendim… Mustafa Cilasun |