Yelkenim aşka fora okyanusta yüzerken
Ufukta ki rıhtımı gözlerimle süzerken

Kulaç açtım kalbine kaldım derinliğinde
Alev alev yanarken dondum serinliğinde

Yüreğine hapsettin hücre cezası verdin
Gün yüzü göstermedin mutluluğa sen erdin

Can çekişen kuş gibi tutundum ellerine
Çırpınırken takıldım saçının tellerine

Bir tebessüm beklerken o güzel gözlerinden
Ürperdi bu bedenim dökülen sözlerinden

Geçti bak yarım asır senle aşk yaşamadım
Bir ömür feda ettim sevdanla taşamadım

Senle gecen yıllarım benden hesap soruyor
Ruhumdan silsem bile dimağımda duruyor

Bakarım gök yüzüne sayısız yıldız yanar
Akan bir yıldız görsem yüreğim seni anar

Sevdan bana çok uzak özlem ise çok yakın
Aşk hasreti çekenler dönün bir bize bakın

Kıta kıta şiire yazılsa senin adın
Dizeleri yazdıran sensin bana ey kadın

Adın bende sır kalsın âlemi merak sarsın
Kafkası’nin gönlüne düşeş gelen tek zarsın
Sabrımla demir aldım yelkenimde sen varsın

Osman Onuktav
Kafkasi
05/01/2015