ARTIK 1Dosttan yana kestim ben ümidimi Terk eyledim ana baba yurdumu Sılaya çevirdim dönülmez yolumu Dost çağırsa da gidemem artık Azık eylemiştim çay ile çorbamı Yarenlikten ördürmüştüm gönül hırkamı Dosta feda eylemiştim şu sıkımlık canımı Dost “gücenme” dese de gücendim artık Bin sırrı vardı tuttum kabre kadar dedim O ağladıkça omzumu yastık eyledim Gülünce yolundaki dikenleri gül eyledim Kırıldı gönül evim doğrulmaz artık Dost, dost değilmiş geç de anladım Vicdansız yüzünden her gün ağladım Ben umudumu artık Hak’ka bağladım Hak’tan gayrısına inanmam artık Zeynep der ki sözüm zahirde dost olanlara Maskeler düşer bir gün çıkar ortaya Yalan yenik düşer bir gün asıl olana Dostmuş yarenmiş inanmam artık Gerçeklik hırkasını giydim çıkarmam artık |
Kutluyorum güçlü kalemi
Yüreğin var olsun
______________________________________Saygılar selamlar