ÖZ GEÇMİŞ
ÖZGEÇMİŞ
Kırkyedi baharı Mayıs ayında Tanrı’nın lütfuyla dünyaya geldim. Alfabeyi söktüm mektepten önce Dünya ahvalini bilmeye geldim. Bir o yana bir bu yana savruldum Güneş yaktı ayaz vurdu kavruldum. Gün gelende bir güzele vuruldum O buruk sevdayı tatmaya geldim. Dolaştım İstanbul, Paris, Berlin’i Marsilya, Viyana St. Augustin’i Gördüm insanlığın binbir halini Görüpte kendimce idrake geldim Çırak oldum, işci oldum çalıştım, Memur oldum, müdür oldum yazıştım Bahçe kurdum toprak ile karıştım Gücümün yettiğin yapmaya geldim. Yüksekten uçmadım gittim enginden Hoşsohbet dinledim gönlü zenginden Mazlumun acısın duydum derinden, Kanayan yarasın sarmaya geldim. Gece nedir, gündüz nedir bilmedim, Hep koşturdum bayram-tatil görmedim. İnancımdan zerre ödün vermedim Namerdi beyninden ezmeye geldim. Mehmet Hanifi DAŞ |