bu kapımı çalan da kim bu vakitte
Bu bizim mahallenin o şuh güzeli değil mi
Ne işin var senin Zehra kız
Sanki ömrünü sıfırlayıp tüketmişsin
Söyle nedir benden isteğin
Az geri dur da beni es geçiver biraz

Hak kelamı bağlıyor elimi de kolumu da Zehra
ve önümün karanlığını
eğer bir günahı ki bin günah içinde gizleniyorsa
vay haline
çekip de alır hiç düşünmeden
cehennemin de ki esfel-i safiline

bir tek bile yüzün olmaz ki tamaha kötü sapmışsan
zira sen kaçaksın kıbleden
yönünde aczin ikrarı var olur tepinmeler de
Hakkın önünde cereyan ede dururken her şey
yalan dolan külle kapatılamaz ki
el bağlayıp duramazsın bile doğru biçimde
ve çökemez sin ki sen secdeye

sana göre bu kör kuyu dibi bir hüner bir meziyetti
zan altında anaçlık taslardın ya
oysa tartı da bile bir gram çekmezdin sen
hile ve desiseyi kaynatırken o gönül kazanın da
dert üstüne dert mi
çile üstüne çile mi
tüm bu özüne yaptıkların
maşuku da bezdirir verdiğin her bir nefes
ne hikmetse nedamet ederek gelmezsin de yola
tövbeler ile
saptığın yön aslında kör bir dehlizdi senin
o şaşkın nefsinden dolayı
sen kurtuluşu da kullanamadın ki Zehra

genç ve fingir fingir çok şaheserdi diye endamın
hiç bitip de tükenmez mi sandın
bir ifriti de melek seçişte iffetini kaptırdın
sen ne yaptın be Zehra
ev bark çoluk çocuk ana olmak varken
magazin yosması olup da çıktın
gel otur bari bir nefes al
bir bardak da su iç o zıkkımın yerine
elini yüzünü yıka bir temizlen şu harap halinle
diz çöküşte
eninde sonunda bil ki ölüm de var
hiç olmazsa bir kerecikte olsa
bir de abdestini al da gir tövbeye
o güzelim yüzünü bir türlü döndürmedin
bari şimdi dön şu çirkin yüzünle af dileyişte kıbleye…



(27.12.2014) AZAP…