BİL
İkinci bahardayız, ömür dediğin ne ki
Yeter ki gönül denen cenneti görmeyi bil Karavaş arasından seçilmedin haseki Sevip sevildiğin o yuvaya girmeyi bil Arzu duyan dudaklar arayıp bulur seni Dünyalara değişmem yüzündeki bir beni Şairden esirgemez isen sıcak buseni Açılır kalp kapısı, yeter ki vurmayı bil Aşkın kör ettiği göz, başka yüze bakmazken Deryaya yol arayan, sığ göllere akmazken Nemrut’un ateşleri İbrahim’i yakmazken Hasret yaralarıma merhemi sürmeyi bil Mademki Coşari’ye sevgili olacaksın Mademki bu sevdayı mukaddes bileceksin Mademki aradığın sevgiyi bulacaksın Aşkınla var ettiğin cennette durmayı bil İbrahim COŞAR |