Münafık Halinden Bellidir
Münafık halinden bellidir gardaş,
Riyası da boldur, yalanı da bol. Hesabı dilinden bellidir gardaş, Dümeni de boldur, planı da bol. Yoktur ar damarı, hayâ perdesi, Soğan kokuludur sözü, nefesi, Her işi götürür karnı, midesi, Yağması da boldur, talanı da bol. Hilesine şeytan bile şaş eyler, Pusu ile pehlivanlar tuş eyler, Ayak iken kendisini baş eyler, Kızanı da boldur, güleni de bol. Bir günü bir güne uymaz soysuzun, Doğruyu kulağı duymaz soysuzun, Kanı üç kuruşa değmez soysuzun, Akrebi de boldur, yılanı da bol. Kafasında kırk tilkiyi gezdirir, Hepsini de birbirine ezdirir, Ne birine kızar, ne de kızdırır, Gideni de boldur, geleni de bol. Eğrisini doğru satar pazarda, İzini göstermez karda gezer de, “Halim ne olacak?” demez mezarda, Duranı da boldur, öleni de bol. Karnı toktur ama gözü aç gezer, Kardeşine bile desise düzer, Kul hakkından korkmaz yedikçe azar, Yiyeni de boldur, çalanı da bol. Çakır’ı görünce dengesi şaşar, Ama belli etmez yıllanmış kaşar, Camide dolaşır, havrada yaşar, Eyeri de boldur, palanı da bol. |