Anne...
Sabır yumağı olmuş
Baba metanet
İçinde kavrulmuş
Hane de zemheriye
Hazırlık yapılamamış
Baba henüz
Odun, kömür almaya
Bir çare bulamamış
Anne, bazı evlere
Temizliğe gidiyor,
Rızkı için
Gayret ediyormuş
Eşi her ne kadar
Razı olmasa da,
Ses çıkartamıyor,
Boyun büküyormuş
Evin kızı okumak için
Adeta umut olmuş,
Nazarlar onun
Geleceğine adanmış
Arkadaşları sınıfta
Ve kantinde ona
Acıyarak bakıyor
Ve bazen de
Dalga geçiyorlarmış
Onların hali vakti
Yerinde olduğu için
Hesapsız heyecanlar
Yaşamanın derdiyle
Kendi aralarında
Konuşuyorlarmış
Evin kızı
Bu durum karşısında
Yüzü kızarıyor
Ve sessizce onların
Yanından ayrılarak
Üzüntüsünü saklamıyor
Ve dalıp gidiyormuş
Mahzunlaşan kız
Demek ki böyle yaşamak
Benim kaderimmiş diyerek
Kendini teselli etmeye
Gayret ederken,
Sualler bitmiyormuş
Her heves ve arzu
Kişinin varlığı nispetinde
Farklı zaviyelerden
Anlam kazanır,
Kimi kalbi,
Kimi nefsi sırların
Serencamında sonuçlanır...

Mustafa Cilasun