Sus Demek Geliyor İçimden
Kavuşamadı yine ellerimiz
Anlatılagelen eski bir hikâyenin dalgalarında boğuldu sevdamız Senin bana yasak olduğun inanç köprülerinden intihar etti haykırışlarımız Adımlarının geçtiği yerlere ektim çiçekleri Bir intiharın telaşında boyun bükerler şimdi hepsi Nefeslerimizin buluştuğu o yerdeyim Bir ağacın gölgesinde uzanmış yatmaktayım Silik mezar taşlarında adım zar zor okunmakta Bahçesinde badem ağaçları, yeni çiçeklenmiş Geçen mevsimin meyveleri toprakta eşelenmiş Güneş yüzümüze vurur Gölgemizdir yine yerlerde yatan Bulutlar sesimizle çarpışır iner maviliklere Üçüncü bir el var kavuşmamızı istemeyen, üçüncü bir yürek Konuşmak o kadar içimi yaktı ki sorma Şimdi sus demek geliyor içimden tamara Sus bir ahta sen çektirme bana Hadi gel beraber susalım yine o ağacın altında Sen yine uzat ellerini Ben yine mavi bir dalganın köpük köpük çırpınışlarında ulaşayım yüreğine Bir deli rüzgâr olup apansız gireyim pencerenden yatağına.. Boran |
Var olmayan boşluğum
Varsam sende bulmuşum,
Senden önce yokluğum
Seninle var olmuşum.
Senden bütün söylemler
Senden bütün özlemler
Beni bende gözlemler
Ben seninle dolmuşum.
Ben bir nokta bendinde
Ara bulun kendinde
Hatırlarsan andında
Beni sende bulmuşum.
Ben sıfırım ben hiçim
Dünya alemde hiçim
Noktaydım ama hiçim
Arş var ben yok olmuşum.
---- 10.05.2014 – Tozkoparan
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul
---------------------------------------------------Şiirinizi kutlarım. Benim bir şiirle selamlar...