- BİR KADIN VE BİR ADAM -
Bir kadın ve bir adam..
Bir şehirde buluşmuşlar. Keza ; İkisi de daha önce Birer yıkım yaşamışlar. Tanışmışlar , anlaşmışlar.. Evlenmek için karar almışlar. Kadın mutlu , "Yuva kuracağım " diye sevinmiş. Adam " Karım çalışır , ben çalışırım. Geçinip gideriz " demiş.. Kadın , adamdan bir alyans dahi istememiş. " Tek bir isteğim var , ömrümüz olursa beni ; Hacc’a götür " demiş. Evlenmişler. İkisi de çalışıyormuş , mutlularmış. Bir yıl geçmiş aradan Bir evlat nasip etmiş Yaradan. Adamın planları bozulmuş. Kadın artık çalışmıyormuş. Ne olduysa ; Bundan sonra olmuş.. Adam adım adım eşinden uzaklaşıyormuş. Kadın ; Anlam veremiyor olanlara. Çocuk , mutluluk katmalıydı yuvaya. Artık herşey kusur , kabahat.. Ne yapsa , etse yokmuş hiç rahat. Daha da ileri gitmiş adam. Başlamış eşe , dosta eşini anlatmaya Gözleriyle , ruhuyla eşini aldatmaya.. Bu böyle sürmüş yıllarca. Dayanamamış kadın sonunda, Almış kocasını karşısına. Başlamış konuşmaya : "Dosttan çok düşman var , Benim yoksa , evlatlarımın hatrı var. Benimde gururum , onurum var , Hepsini geç ! Günahı , vebâli var . " Ama adam duymuyormuş bile bunları. Bu konuşmalar devam etmiş ara sıra. Aylarca.. Yıllarca.. Kadın da kırılmış , yorulmuş artık. O da başlamış eşinden soğumaya. Bir çıkar yol bulamamış Gelecekten umudu kalmamış. Artık ; Odaları bile ayrıymış. Bir evde ikisi de yabancıymış. Eşi gibi değil de , ev arkadaşıymış. Reva mıydı bu kadına ? Günahsız çocuklara.. Yıkılmış bütün hayaller , düşler. Gözyaşları ile boğulmuş gülüşler. Değer miydi ten ve nefis uğruna ? Ne ev kalmış .. Ne de bir yuva.. Değer miydi ? Değer miydi ? Ten uğruna .. Saniye İŞBİLEN..........Almestin |
seslendirme ve şiir çok duygusaldı
başarılarınız daim olsun...