Sana asiyim, sana küfürbaz, tââ ezelden ötürü
Af’fın mümkün değil, özlediklerimin katili gurbet
Yakama yapışmış keneydin sanki, bitirdin be ömrü
Yüzün şeytan görsün, dönersem sana namerdim gurbet...

Terk ettim yuvamı, şefkatlisin sanıp düştüm peşine
Amansız sancıları ateş edip, düşürdün döşüme
Hasret bıraktın beni, anama bacıma kardeşime
Kavurdun düş’lerimi, dönersem sana namerdim gurbet...

Hiç sevenin oldu’mu.? oldumu senden bir kişi razı
Sancıları reva gördün, hissettinmi bağrında sızı
Allahından kork be, göstermedin ne baharı ne yazı
Açlıktan ölsem bile, dönersem sana namerdim gurbet...

Adına ne ağıtlar yakıldı, türküler okunduda
Kulağını tıkayıpta sırıttın, sanki senin umurunda
Bütün intizarlarım sanadır, Allahın huzurunda
Yalvarıp yakarsanda, dönersem sana namerdim gurbet...

Senden gidiyorum, örme hââ önüme akrep tuzağı
Üçbin arşın değil, gideceğim senden çok çook uzağı
Kursağımızı aç bıraktın, kuruttun dili damağı
Tükürüğüm mirastır, dönersem sana namerdim gurbet...

Cemal İNAN