Belki bu gece..
Sen kafamın içindesin,
Aklımın en mahrem odalarında Sessiz sedasız gezinen bir hayalet Kasten bıraktığın izlerin peşinde Yakalamaya çalışıyorum seni, Ama ne fayda. Tam buldum sanıyorum, Tam dokunuyorum sana Bulut olup gidiyorsun ellerimden Veya geç kalıyorum sana, o günkü gibi Bir saniyeden dahi az o zaman diliminde Uzatmıştın ya hani elini O an tutabilseydim, Ah o an tutabilseydim elleri Kim bilir belki bu gece Sarılarak uyumuş olurduk. Sami Arlan.. |