TÜRKÜLERİN MEVSİMİ
Hazandan sonra kış sıradaydı
Siyah ve beyazdı renklerin adı Soğuk hükümran kar yorgandı Hasretle bekleyenlerin mevsimidir bu Meçhul bir aleme göç eyleyenlerin Toprağın altını sığınak belleyenlerin Kış uykusuna yeter artık diyenlerin Neşvünemanın seyirlik mevsimidir bu Seslerde gitmişti güllerle beraber Kokular da gitmişti yellerle beraber Ruhlarda gitmişti tenlerle beraber Dünyevi Mahşerin mevsimidir bu. Adı bahar olan mevsim gelmiş Aslı yeşil olan tonlar gelmiş Yadı neşve veren anlar gelmiş Yeşeren şenliğin mevsimidir bu Kar suları sel olur derelere ulaşır Arı türlü türlü çiçeklerle buluşur Gülistanda Bülbül gülle tanışır Elvan elvan kokuların mevsimidir bu Kelebekler benek benek uçuşur Çayırlarda oğlak kuzu birbiriyle yarışır Yörük obasında gelin kaynana barışır Kıvrak türkülerin mevsimidir bu Aşılanmış umutlar dallarda bitişir Deli dolu duygular doruklara erişir Derin bakışlar sevdalara dönüşür Şairlerin ölçülü aşk mevsimidir bu Turan UYSAL 2 Mayıs 2014 Abidinpaşa |
GÜZELDİ ESER
GÖNLÜNE, ÖMRÜNE BEREKET
SAĞLICAKLA