AŞKINLA YANAR GÖNLÜMKırar zinciri kaçar uçmak için sema ya Kafesteki esir kuş kanatlanıp da coşar Çıktığı yol meşakkat olsa da güler geçer Menzili ırak olan maksuda durmaz koşar Yorulup düştüğümde elde bir kırık asa Uyuşuk halim görüp inananlar kınasa Diken dolsa yollarım yalın ayak kanasa Görmek için Mahbubun kabına sığmaz taşar Arınıp sübyan beden tenden ruhum çıkınca Rahmet olup gökten sağanaklar akınca Mah cemalini görmek murat olup yakınca Kıldan ince sıratı soluklanmadan aşar Teklifsiz aç kapıyı gir gülerek içeri Sevdiğine koşmaktan korkma öyle göçeri Muhabbeti dolunca canlanır kuru deri Rüzgârsız bun havada iman yelkeni şişer Toprağa düşen tohum filizlenip göverir Rüzgâra kapılıp da canım tozar savurur Yalan dünya çilesi yakar beni kavurur Yandıkça kor ateşte sabırla gönül pişer ARİF BARAN (ARİFCE) şiirime bugulu sesiyle nefes veren HAYRÜNİSA ŞENEL(SİYAH GECEM)’e sonsuz sevgi ve sayğılarımla Cansın ablam |