’Mutsuzluk büyük bir
merceğe benzer;
hatalarımızı olduğundan
büyük gösterir..’

Dale Carnegie
(@........

Küskünüm, dostluğunu son vedamla yazıyorum.
Az sonra hıçkırık pencerelerinin araladığı vapur kalkacak hışımla.
Git..Ağlamak istemiyo r u m.
Dostluğunun avaz avaz üstüne kalmışım ben.
O yaradan kan olup damlamak istemiyorum..

Sevmedim aslında son vedanın gönlümün sevgisizliğini
Sokaklar bile aforozlamış beni, sende sormasan ne olur.
Pierre-Loti de hüzünlü bir akşam,sevgiden u z a ğ ı m.
Uzaklaşırken göreceksin, dokuztahta altındakileri.
Sizinle gitsin hatıralar,bağlamak istemiyorum.
Dostluklar iyilikçi olmalı, hem ölümüne sürebilen.
Selamımı söyleme! taş kesilir, üşürüm.
Buz tutar saçlarım donar yüzüm,sakın haa!

Avutmaz beni bir demet karanfiller,bir dost selamı.
Beşik gibi zaman ümidi, sallamak istemiyorum.
Kanatlarında taşıyor sevgiyi, Pier-lotinin martıları.
Bütün evren buğulu dostlukları göremiyorum.
Koşmayın peşimden, öyle deli deli uzatıp dal kollarınızı.
Göğsün bağrın açık,kucaklaşmak istemiyorum.
Elinde olsan yok etsen eceli,devam etse bu zaman akımı.

Sessiz bir kırkahvesinde anıtlıyorum düşüncelerimi,
Sevgi dolu yüreğim,matemler büyütüyor,
Pierre Lotide, EYÜPSULTAN da..İstanbulda..



İsmail Sezgin/Pierre loti tepesi

’Mutsuzluk büyük bir
merceğe benzer;
hatalarımızı olduğundan
büyük gösterir..’

Dale Carnegie
(@........

Küskünüm, dostluğunu son vedamla yazıyorum.
Az sonra hıçkırık pencerelerinin araladığı vapur kalkacak hışımla.
Git..Ağlamak istemiyo r u m.
Dostluğunun avaz avaz üstüne kalmışım ben.
O yaradan kan olup damlamak istemiyorum..

Sevmedim aslında son vedanın gönlümün sevgisizliğini
Sokaklar bile aforozlamış beni, sende sormasan ne olur.
Pierre-Loti de hüzünlü bir akşam,sevgiden u z a ğ ı m.
Uzaklaşırken göreceksin, dokuztahta altındakileri.
Sizinle gitsin hatıralar,bağlamak istemiyorum.
Dostluklar iyilikçi olmalı, hem ölümüne sürebilen.
Selamımı söyleme! taş kesilir, üşürüm.
Buz tutar saçlarım donar yüzüm,sakın haa!

Avutmaz beni bir demet karanfiller,bir dost selamı.
Beşik gibi zaman ümidi, sallamak istemiyorum.
Kanatlarında taşıyor sevgiyi, Pier-lotinin martıları.
Bütün evren buğulu dostlukları göremiyorum.
Koşmayın peşimden, öyle deli deli uzatıp dal kollarınızı.
Göğsün bağrın açık,kucaklaşmak istemiyorum.
Elinde olsan yok etsen eceli,devam etse bu zaman akımı.

Sessiz bir kırkahvesinde anıtlıyorum düşüncelerimi,
Sevgi dolu yüreğim,matemler büyütüyor,
Pierre Lotide, EYÜPSULTAN da..İstanbulda..



İsmail Sezgin