TUTSAĞIN OLDU YÜREĞİMdeğişmemi isteme benden ne olur yaz boz tahtası değil yüreğim yedisinde neyse kişi yetmişinde de odur değiştiremezsin kabuğumdan çıkarsam üşür bedenim hayat çok acımasız vurur tokat gibi en zayıf yerimden beni gecenin en sessiz yerinde ertelenir düşlerim gökteki yıldızlardır iz düşümü hüzün yağmurları yağar üzerime her damlasında erir bedenim yalnızlığım sarar bir korku filmi gibi aklıma gelirsin titrer her yanım kan kırmızısına döner ağlamaktan gözlerim tarumar olur gerçekleşmeyen hayallerim çölde susuz kalmış bedevi gibiyim adım atmaya kalmaz mecalim sana olan susuzluğu mu nasıl gidereyim verdiğin sözleri ne de çabuk unuttun hasır altı ettin ölümsüz sevdamızı karşıma çıkmaya var mı cesaretin bakarken yüzüme kızarmayacak mı yüzün esiri olacaksın söylediğin sözlerin alışkanlık edeceksin ağlamayı kendine gözyaşlarınla sabahı zor edeceksin bak göç ediyor allı turnalar her kanadın da taşıyor sevda masalı artık çok geç hazan vakti geldi gözyaşlarımı dindirmeye yeter mi gücün sol yanım sende kaldı giderken sebebini bilmiyorum yoksa dönüşünü mü erteledin ... Refik 09 . 12 . 2014 İstanbul |
o zaman ben olamam ki
erteletme bana düşlerimi
hasır altı etme sevgimizi
inadından dönmezssen geri
gelir aşkın hazan mevsimi...
beğeniyle okudum yürek sesinizi kutlarım şiir dostu.saygılar...