Son Şiir
Ağlıyor yine şehir senin ardından.
Kayboluyor yine sevginin içinde bir gün daha. Aşkın harap bir şehir; Kimsesiz, yalnız, bir başına.. Yüreğim yırtılırken senin aşkından Umudun arkasına saklandım korkakça. Eriyip kaybolurken ; Bir mum gibi çaresiz. Nasılda geçti günler bir bir ? Ellerimden kayarken... Rüyadaydım; gerçek ise seni seven bir yabancı... Aşk böyleymiş tek başına harabe. Umudumu yazıyorum dizelere bir giz içinde. Kazıyorum senin ismini bu son dizelere. Yaşasam da seni tek başıma... Yinede soluyor hayaller. Rüzgarlara bırakıyorum bu son şiiri, Sen uyurken usulca okşasın yüreğini. Rüzgarlara bırakıyorum bütün şiirlerimi Belki okumasan da çınlar yüreğinde. |