bir vardık bir yokuz şimdi
bir vardık bir yokuz şimdi
düş sarmaşığı dört duvar gölge büyüyor sesin toprağında saçlarını tara ey akıl bir şiir canın kaldı gün değirmen telaşında öp yalnızlığın kudretini titre yolun değil yangın mum aleviyle oyna konuşmak bir şey anlatmıyor gelişin sana dair gidişin benden yana kaç bahar eksildim kaç gülü daha besler yaşım söyle ayna yüreğini al da git adresin değilim rüzgar efkarımı dağıtma gözde çatışma kendini güneşe astı şarkım ellerimi tut ey ruh ya ilk gülüştü intihar ya da sonsöz bulamadım çöz ayrılığın hikmetini düşün ! adın değil hiçbir sokak ve bütün kaldırımlar yarım ölüm içtim geçtiğin yerden git şimdi canım yaşamak çekiyor |