YOKLUK
Önce özlemeyi öğretti yokluk
Hasret çekmeyi Araya aşılması zor engeller koydu Gördüğüm düşlerden bile hesap sordu Gitmek için sebeb çoktu Gitmek içinse eksik çoktu Sorun yoktu özlem çoktu Her ğören sebeb diyordu Bilmiyorlamıydı Bilmiyorlarmıydıda soruyorlardı Hepimizin belini büken Araya aşılması imkansız engeller Koyan yokluk degilmiydi Onlar bilmiyorlarmıydı Soruyorlardı neden Özlem deseler canım yanar Kalbim yara alır Diyemem derdimi Anlatamam özlemimi Çaresiz anama babama Zorda kalmasınlar derimde İçimde kangren olur özlemler Ağlayamam susarımda koyarım kendimi Onların yerine Susarımda nereye kadar bilmem Korkarım içimdeki isyanların Dışa vurmasından Vurupta onlarıda yaralamasından Gitmek için sebeb çoktu Ğitmek içinse eksik çoktu |
saygılarımla