öfkeKızıyorum kardeşim Roman kahramanına Bir filmin esas oğlanına Firevun a Nemrut a Yalancı tanrılara kızıyorum Gerçi Bütün samimiyetiyle Tanrısıyla konuşan Sonra da göt üstü oturan Gariban kulları görünce Sahici tanrılara da kızıyorum Güçlülere kızıyorum Krallara Padişahlara Zenginlere Sanki götünüze sokacaksınız o kadar varlığı Altını Gümüşü Toprağı Köleyi Gemiyi ... Bazen Kendimi Yakasında bir davut yıldızı Nazi kamplarında Sibirya da Ukrayna da İspanya da Veya Her hangi bir yerinde dünyanın Aç Susuz Musasız Tanrısız Kimsesiz Öylece Bir kaç çıkın dünyalık Şamdan Tevrat Sinsice saklanmış birkaç gümüş Birkaç altın Dişlerimi sıkarak Söverek İntikam yeminleri ederek Duble bir yolun kenarında Yürürken buluyorum ... Sonra fırsat veriyor tanrı kuluna Kendimden zayıf Kendimden korkak Kendimden küçük Bir tavşan Bir arap Bir bedevi Bir sümüklü böcek ... Başını ezerken yakalıyorum kendimi yılanın ... Olmaz ... Tanrı bu kadar kötü Yaşamak bu kadar boktan olmaz ... Ne anladık Mazlumu bile katilse insanın Adili bile hırsız Kahramanı korkak Artemis i orospu Dindarı dinsiz Uzunu kısa Mavisi siyah Yavşak ... Kızıyorum Savrulmalar aralık 2014 |
içinizden geldiği gibi aramızda konuştuklarımızı yazıyorsunuz:)
glenay tarafından 12/6/2014 10:58:43 PM zamanında düzenlenmiştir.