Daha küçük yaşlarda birbirlerine aşık olurlar.zamanla bu sevda oldukça ağırlaşır.Ancak kızın babasının işlerinden dolayı başka bir şehre taşınırlar.Daha çok oğlan yıkılmıştır.Zamanla aralarındaki haberleşme de kesilir.Oğlan,sevdiği ile o en son ayrıldıkları yerde geçirir olur günlerinin neredeyse tamamını.Hasret içini yakar kavurur gün gün.Ve bir gün bir tanıdığından kızın,çok varlıklı bir ailenin oğlu ile o ayrıldıkları yerlerde buluşmaya başlamıştır.Oğlan bir kaç gün içinde rahatsızlanır.Artık oralara gidemez.Günler geçer,kızın komşularından bir arkadaşı kendisine yeni bir haber getirir.O tanıştıkları adam kızı terketmiştir.Oğlanın ise
hastalığı iyice ilerlemiştir ve son bir not iletir veda amacıyla,onu hala unutmadığını söylemek için.Kız perişan bir halde koşarak ilk aşkına geri döner.Ama adam yakalandığı kansere yenik düşmüştür.

Ben hep,..
en çok sevdiği olmak isterdim en çok sevdiğimin..
haberin oldu mu hiç
o aklıma ilk düştüğün çocukluk günlerimden
her akşamüstü güneşinin
sen diye diye düşüp
kızıl bir balçığa gömüldüğü
günsonlarıma kadar.
haberin oldu mu hiç
oldu mu haberin
gittin,
yağmurlar dolusu aysız geceler saldırıyor sokaklarıma her mevsim hala
öyle çok şımarık fırtınalar kaldı ki burda
kavuruyor
gülüp geçemiyorum bir türlü ayrılıkları
dolanıyor
abanıyor
çırılçıplak bir kahpe gibi üstüme üstüme
yalnızlık
gece sessiz
gece hain
gece siyah
gece buz
gece şizofren.
ben,.
ben çok yandım canımın içi
çok yandım sen gittin gideli

ve dün yine sordum
beni bırakıp ona gittiğin yerdeki
aysız ve yağmurlar dolusu karanlık geceye seni
haberi varmış
biliyormuş
seni oralarda bırakıp gitmiş en çok sevdiğin
Şimdi bu yerlerde beni hatırlayıp
ağlıyormuşsun...

ahmetkarakaptan