Güvendim
Umutlara güvendim hayatı tanımadan,
Gördüm ki umutlar da yenilirmiş zamana. Dostlarıma güvendim insanı tanımadan, Gördüm ki dostlarım da yenilirmiş bir zana. Hasta yürek bir daha ne ağlasın ne gülsün. Kalemim yazmaz olsun, yenilsin suizana. Gönlümdeki bahçeyi hep dikenler bürüsün, Vursun cümle mahlûkat acımadan bu cana. Ne elimsin ne kolum ne ağlayan gözümsün. Bırak beni yok olup gideyim bir başıma. Bütün sözlerim bitti, ne ilk ne son sözümsün, Gelmesen de hiç kızmam mezarımın başına. Ülkü Duysak |