BİR KÖYÜM OLMALI ARTIK BENİM
içtiğim sütün beyazı olur ırmakları
harman yeridir yediğim yumurtanın sarısı hayallerimin patinajıdır bazen bir tereyağı elbet bir gün diye daldırırım şekerden bala parmağımı hepsi bilmediğim bir köyün yüreğimdeki hicran yarası keşke dudaklarım onun pınarında kansa ellerim tarlasından domates koksa olmayan akrabalarım bir avuç tarhana yollasa razıyım bir kaşık güneş salçasına da öyle işte bir köyüm olmalı artık benim bağlı bahçeli dallı yeşilli koyunlar melemeli komşular dinleyebilmeli derdimi çocuklarım sitem etmese bizim de köyümüz olsaydı diye alsam onları götürsem hayalimdeki köye gitmesek de görmesek de şarkısını söyleye söyleye takvimler kış yapraklarını devirirken ardarda güneş beni arasa köyümün yaz yollarında hiç olmazsa yatacağımı bilsem bir köy kabristanında öyle işte bir köyüm olmalı artık benim bunu ister önce ruhum sonra bedenim Sevgi ÜNAL |