BİTECEK BİR GÜN BU HASRETyollarına bakmaktan yoruldu gözlerim ellerimde soldu sevda çiçeklerim sıklaşır yüreğimde isyan nöbetleri dil inkar etse de söylemez gerçekleri erteledim umutlarımı geciken baharlara alışık değilim hüzünlü vedalara içim burkulur dolar gözlerim yadırgama bu halimi sen de alışırsın zamanla eğer bir gün göremezsen beni anlarsın dönüşü olmayan sefere çıktı yüreğim hırçın dalgalar dindirsin diye acımı köpüklere yazdım gözyaşlarımla adını bir damla gözyaşına kıyamam senin kesme umudunu benden bir gün gelirim hiç ummadığın anda karşında biterim özlemle sarılır bir bütün oluruz yaprak bile kımıldamaz dudaklarımız birleşiverir seni öyle çok sevdim ki hiç kimse alamaz yüreğimdeki yerini kapat gözlerini getir gözlerinin önüne beraber söylediğimiz sevda türkülerini gelecekse senden gelsin bana ölüm istemem ağladığını görmesin gözlerim dayanamaz çok hassastır yüreğim kapanır gözlerim kaybolmasın diye hayalin son nefesimde yanımda görmek isterim seni tut ellerimi sımsıkı hissedeyim nefesini işte o zaman korkutmaz beni karanlıklar görünür tünelin ucunda ki ışıklar ölüm bile olsa sonum koşarak giderim biliyorum gittiğim yerde bekliyor olacaksın al beni benden gözlerinde ki ateşe at yanacaksa bedenim varsın gözlerinde yansın ... Refik 02 .12 .2014 İstanbul |