Yokluğuna Sıvanıyor
Köhne bir şehrin yıkıntılarında
Virane gözlerim seni izliyor Göz bebeğim küçüldü Zemheri soğun ayazında kirpiklerim Dizilmiş geçmiş yollara Akıntılarda boğuluyor Soğuna gürlüyor sellere karıştı izlerin Mahsunlaşmış sokaklar İkimizin ayrılığında Garipsiyor yokluğunu Bacan tütmez oldu Evin yalnızlığında Eskimiş eşyaların anılarda Çatı düştü düşecek Taşıyamıyor ağırlığını Bakımsız kaldı esaretin yıkılıyor Yıldızlar köhnede kaldı Kara çarşaf giymiş bulutlar Püskürtüyor siyahını Kaplıyor her yeri sensizlik Yokluğun sıvanıyor sessizliğe Köhne şehrin yıkıntılarında gözlerim harabe |