Hasretim
Karanlığıma güneş ne kadar doğsada sen olmayınca
sabah olmaz gecemde.. Sen bilmesende sevgilim gözlerinde gülüşüne hasret bu yüreğim.. Susuz kalmış çöller gibi yansada kor olan yüreğim bilirim bilmezsin sen yine sevgilim bir tek gülüşüne hasret bu yorgun gözlerim.. Toprak gibi özlemim sana ey vuslatı zor olan yarim.. Ey gökyüzünün karanlığında hiç gitmeyen mavi’m Biliyorum yine sen bilmezsin benim hissettiklerimi.., Sen yinede unutma sadece sana ait bu kalbim.. Ve ben sadece; gözlerinden dökülen tebessümüne hasretim.. Vuslata Yolcu |