ÇAĞRILARIMÇAĞRILARIM ÇAĞRILARIM – 1 İslahiye rüzgârı saçımı dağıttıkça Ellerim hep maziye çağrıyla uzanıyor, Mazinin sayfasını teker teker açtıkça Gözlerimin önünde bir isim beliriyor. O’nun beliren ismi kalan hatıraları Çağrıyla istiyorum önceki seven gibi, Kahverengi gözüyle mıhlardı bakışları Hani nerde? Yok şimdi, elim boş kovan gibi. Bir gün bakışlarının mevtunu olmuş idim Seviyordum o zaman bütün çarpan kalbimle, Aşkımı ilan edip “Seviyorum” demedim Kalbimden aşk yarattım platonik sevgimle. Katar penceresinde bir munis yüz dururken Beni görmesin diye bir tarafa gizlendim, Dumanlanan gözümde çağrıyla istiyorken Onun için dökülen göz yaşımı silmedim. Gitti ta uzaklara lakin şimdi kalbimde Yaşadıkca yaşıyor koyuruyor bir feryat, Çağrıyla selamları gönderiyor ülker de Çağrı devam ettikçe boğuluyorum heyhat. İSMAİLOĞLU mahlam çağrıya kulak verdim Umduğum, özlediğim çağrıda yankı gelmez, Bir bakışın uğrunda gönülde neler derdim Aşkımı gönle gömdüm sevdiğimi yâr bilmez… ---- 03.07.1961 – İslahiye. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul. ........................................................... ÇAĞRILARIM – 2 Çağrılarım parelel asılı deli gönül Bana parelel olan meftunu olduğum yâr Ne kadar bağırsam da bakar da melül melül Ben ateşler içinde hasret başa yağar kar. Çağrılarım uçarken yıldız saman yoluna Ülker’de bir çağrıdır boğuk haykırışlarla, Rüyalarım sendeler çağrı çarpar koluna Uyanırım uykuda gelen şaşkınlıklarla. Karşımdan uçan feryat kulağımda bir çağrı Beni uyandırıyor tatsız, katı uykumda, Feryat devam ettikçe başıma çöken ağrı Çağrının isteğiyle kaçıyorlar yolumda. Yıldızın serpintisi beyaz şerit halinde Acı, hüzün menbası ıslanan mendillerim, Fezada sallanıyor titreyen ellerimde Ülkerde bir çağrıdır haykıran hayâllerim. İsyankar davranışlar çağrının arzusuyla Gölgemde bir serhoşluk sağa sola çarparken, Üzülen sevdalarım uyanırlar çağrıyla Yıldız serpintisine ülkerim de ağlarken. İSMAİLOĞLU derki gönül uçar uzağa Uzakta çağrı bekler eli havada kalır, Parangalar vurulmuş yakalanır tuzağa Çağrının karşılığı suskun, sessizlik alır… ---- 03.07.1961 – İslahiye. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul. |
Hiç durmadan daim seni ararım
Aslı’ysan Keremce aşkla yanarım
Gel bana gel bana yanmadan önce.
***
Yüreğinize sağlık güzel yürekli insan. Selam ile.