Biraz daha İyim
Yüreğim kanıyor, bu sokaklarda
Kalbimin Yanlızlığını Kulaklarımla duyuyorum, Sigarımın dumanını, kokun gibi çekiyorum içime. Nefesim açılıyor, Gözlerimi kapatıyorum, biraz daha seni hatırlıyorum. Gülüşün hiç aklımdan çıkmıyor, Bakışların içime işlenmiş bir nakış gibi, Silmek isdesemde, silinmiyor. Bu şehir boğuyor beni, ama senin nefesin yetiyor, Milyarlarca insanın içinde kokunu ayırt edebiliyorum Ama yine içim bir kötü bugün hiç gelmicekmiş gibisin. Saat Beş... |