BANA MEVLA´DAN OKUŞimdi bırak sen dünya telaşını falan , Gel benimle dostum yine o kır kafemize Havalar da soğudu ya üstünü kalın giyde.. Bırak çoluğu ,çocuğu , Onlar bir günde sensiz idare etsinler Sonuçta evdeler ve ne bulurlarsa yerler. Daralmışım ,bunalmışım, Beni senden baska kimler tesellir eder? Kimbilir yarın vaktimiz varmi yine bilinmez! Karşılıklı bir kahve içip dertleşelim, Havadan, sudan, derken Sıra yine şiirlere gelsin.. Sen bana iki satır yine şiir oku, Bu kezde benim şiirlerimden değil Senden oku, bul bir yerlerden işte Sen yazmamışsan bile. Ama bu kez o şiirin içinde , Aşk sözcügü geçmesin Bana doğadan oku, kapımızı çalacak kıştan, Bahardan, yazdan .. Ve yine gelecek "O" hüznün mevsiminden Mevlana’dan oku onun" O" İçimi rahatlatan sözlerinden O’nun sabredenlere mükafat olacağı öğütlerinden. Derken ,derken, sonra da bana ! O’na giden yoldan geçerken Çekilenlerden ve onun, hikmetinden oku. O’na yaklaştıkca yaşanan imtihanlardan. Oku dostum bu kezde sen bana Mevla’dan, oku ... Nuran KARACA 18:14 20.11.2014 |