Kalbimin deryasında çizilen yoldayım
Et ve kemik arası bende bir kulum
Sevgiyle besleniyor benimde ruhum
Sevgiyi esirgeyen kullar utansın

Dokunmak hissetmek tatmaktır derler
Ruhumun ırmağı rabbimden çağlar
Akıl edip düşünen yürekten anlar
O ırmakta yıkanmayan yürek utansın

Gönül gözüm açık sevgiden yana
Ruhunu sevgiye aç kana kana
Bütün kainat insandan yana
Gönül gözü görmeyen kullar utansın

Her adım insandan insana gelir
Sevgi parsellenecek bir olgu degil
Aldığın her nefes mutlak yol bulur
Aldığı nefesi haketmeyen kullar utansın

Gözlerimde ışığın her rengi vardır
Karanlık ışığın hep ardında kalandır
Gittigim yol sevgiye ve çıkarsızdır
Sevgiyi çıkar sayan kullar utansın

Yüreğin rengi sevgininde rengidir
Sevmekte insanın kendi rengidir
İnsan kainatında tek rengidir
Rengini saklayan kullar utansın
10.2.2008
SOKAK ŞAİRİ