Tanın Doğurduğu
Ev değişiyor, kendi kendine
Doğaya nam salarcasına Nüfus edilen hava değişiyor Eve, ihanet geldi habersiz Ev değişiyor Uzuvlar kasılıyor Uzuvlar unutuyor kendini Vücuda hüzün geliyor Değişiyor hareketler Duruyor hareketler Tabiatüstü varlıklar Görünür oluyor Etrafa evleşiyor Onlar, evden oluyor Elle tutulur ve görmelik Emin bir karanlık Örüyor kendini duvarlara Sonra bana Müzik ve rüya başlıyor Karanlık susuyor Kirpiklerden ayağa Yayılıyor yalnızlık |Özgür Özdemir |