GÖNÜL AVUNTULARIM
GÖNÜL AVUNTULARIM
Pervaneydi muma geldi Bülbül oldu güle geldi Şiirlerde dile geldi Bu gönül avuntularım Düşmanlığa veda etti Pişmanlıktan acı çekti Aşık olup yola geldi Bu gönül avuntularım Aklı bir kenara itti Yüreğine hep güvendi Bedenimde sola geldi Bu gönül avuntularım Türkülerde hasret doldu Şarkılarda vuslat oldu Mızrap gibi tele vurdu Bu gönül avuntularım Burhan KAMALI |
Seçkin GÜNDÜZ’e
Gönül dostum gönül yüzlüm bak bana
Benden sana selamların iyisi,
Gönülden gönüle selam çok sana
Filcandaki falımızın büyüsü.
Kahve içtik kırk yıl hatırı oldu
Gönül dostluğuyla kalbimiz doldu
El salladın selam yerini buldu
Kalpde kıpırdayan insan duyusu.
Şiirlerin canlı gibi konuşur
Yücelerde gül yüzüyle gülüşür
Selam dense merhabayla buluşur
Davranışın büyük insan olgusu.
Sevdaların kurgu değil yaşayan
Kerem gibi Aslı için yanan can
Bazan gülen bazan gönle ağlayan
Gönül dostluğunun yüce duygusu.
Durağanlık bir bakarsın canlanır
Yerde umman arşa kadar kanlanır
Olgunlaşır yeryüzüne sallanır
Toprak ister niğmet yağmur duası.
Şiirimiz ekin oldu döküldü
Güldesteler teker teker söküldü
Kimsesiz kelime boynu büküldü
İsmailoğlu’nun gönül bulgusu
05.03.1998 – Ankara
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul