SAPLANTIAğlamak zor gelmiyor artık Sensizlik yetiyor yaşlarda boğulmama Kurtulsam da, çaresiz yakınlıklar sokuyor beni yaşlara. Masallardaki periler kadar uzak Onlar kadar imkansızsın bana Belki de imkansızlığın bağlıyor beni sana. Ellerini uzatsan, gözlerimdeki perdeyi aralasan Biraz önümü görsem, yüzünü görsem biraz. Sızım gittikçe büyüyor Acılar civa parçaları gibi birleşiyor. Her an yenileri ekleniyor Üzerinde ‘AŞK’ yazan hançer Kalbimi kesmeye devam ediyor. Günden güne kanıyorum, ölüyorum... Sanki, fareler beynimi kemiriyor. Boğazımda düğümleniyor nefesim. Kurtuluşun adı SEN oldun Ama ne sen bundan haberdar oldun Ne de ben senden vazgeçer oldum. |