KABAĞIN SAHİBİ VAR........Dervişin biri gelmiş,tıraş olur berberde, Üstadı emir vermiş,benzet kendini bize, Oturmuşlar koltukta,oluyorlar tıraşı, İçeri dalmış birden,bıçkın bir delikanlı. Derviş-Kes bakalım sen,saçlarımı kökünden, Bıçkın densiz durur mu,kalkmış birden yerinden, Okkalı şamar atar,dervişin ensesine, Ne durursun be adam,tıraş sırası bende. Derviş tam bir derviştir,dilsiz olur sövene, Ses çıkarmaz densize,otururlar yerine, Berber korkar densizden,çıkartamaz sesini, Dervişi takdir eder,tıraş eder densizi. Oturur bıçkın densiz,olurlar tıraşını, Bu esnada dil susmaz,haşlarlar hep dervişi, Kabak gibi mübarek,deyip vurur şamarı, Derviş sabırla bekler,densizin tıraşını. Nihayet biter tıraş,çıkar gider dükkandan, Caddeye çıkar densiz,yürüyorlar ortadan, Bir kaç adım atmadan,karşıdan çıkar atlar, Atlar boştur geminden,densizi vurup yıkar. Girer birden göğsüne,arabanın demiri, Canı çıkar bir anda,kanamıştır her yeri, Ölür orda bıçkın genç,yuvarlanır çukura, Berberde olan biten,gelir birden aklına. Koşuşurlar berberden,müşteriler dervişle, Hayretle bakar herkes,orda olup bitene, Berberde şoka girer,bakar garip dervişe, Ne yaptın garip derviş,nasıl iştir bu böyle? Bir şey yapmadım ben,sukut edip bekledim, Havale ettim Hakka,ben O’na tevdi ettim, Sukut ettimse de ben,var kabağın sahibi, Rabbin muradı buymuş,cezaladı densizi. Zulüm abad olamaz,daim sürmez ebedi, Zalimler kahrolurlar,burda tadar ateşi, Nice zalim sultanlar,girecekler narına, Nice garip dervişler,kavuşurlar nuruna. Kimseyi hakir görme,zavallı sanıp üzme, Dilenci sanırsın sen,Velidir o gerçekte, Belki de kırklardandır,kimse bilemez bunu, Hızır suretinde gelmez,Hakkın veli bir kulu. Veliler gizler halktan,göstermezler keramet, Olan biten gizlidir,onlar eder riayet, Gece gündüz zikreder,namazda Allahımı, Nice salihler vardır,sanır insan zavallı. 25.10.2014//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN |
Gönlünüze sağlık.
Kutlarım.
Selamlar...