AYRILIK TOHUMLARIbüyüyordu adım adım yalnızlığım ekiyordu yüreğimin bahçesine ayrılık tohumları ama sulamıyordu sulamak istemiyordu ve bahçivanlık görevi sana verilmişti sense en güzel şekilde yapıyordun görevini yağmur yagdırıyordun ayrılık tohumlarına aslında insanı en çok mutlu eden olaydır kendi yaptığının büyümesini görmek ama acı da veriyormuş bazen yine de istemiyorum acı bırakmanı ayrılığa razı olmadı bu gönül ve yok edecek kökünden ayrılık tohumlarını |