devrik aşk___Kar altında büyüyen bir şehrin sessiz kalabalığında diz çöken yürekler daha önce yazılmamış senaryonun oyuncusudur… Önce devrik imgelerimizde boğulup şiirler gönderdik birbirimizden habersiz ve adressiz İlk tutuşmasıydı ellerimizin … yüreğimize düştüğünden habersizdi mevsim cevabını henüz kimsenin bulamadığı sorularda boğulduk /nedensiz isim arardık/ filizlensin diye yüreklerimiz ___ ısrarla adına mavi dedik ama kırmızı yazdık sevdayı… kimi zaman erguvan rengi denizlerde aradık ay tanrıçasının mahcup ellerini halbuki şefkatini cebinde saklıyordu zaman kimi zaman bir türkünün kanayan yarasına ortak türkünün haberi yoktu merhem oluşumuzdan Ve isteyip istemediğini bile sormadık / kan döken yarasına ozanın… _____ısrarla adına mavi dedik ama renksiz tuvale çizdik resmini sevdanın... Çok Sonra bulduk şehrin kaldırımlarında sek sek oynayan çocuksu öpüşme özlemlerimizi Siyah beyaz olmalıydı illa ilk eriyişimiz dudaklarımızda en özeli olmalı derken yaşanası an kartpostalın prangasına şiir olduk … . .. … bacaklarımızın titremesi boynumuzdan dökülen incileri olacaktı aşkın/ oyun gereği ve gece toplayacaktı yerlere saçılan sevişmelerimizi Ben sana küsecektim sen bana ana avrat küfredecektin paçalarımıza bulaşan mor renkli yitikliğimize sarılacak acılarımızı eskitecektik Ve Sabaha hiç bir söz kalmayacaktı / yıldız artıklarından başka ağlayacaktık… |