Yandıkca yanarsın...Tükeninceye kadar
Öyle çok seversin bazen...
Ne kelimere,ne cümlelere sığar duyguların.... Şiirler,romanlara yazsanda sığdımazsın hislerini... Sevdikçe seversin,sevdikce büyür sevgin.... Büyükce de yakar,yandıkca yanarsın çaresizce.... Artık içindeki sevgimi,yoksa acımı sadece, farkedemezsin... Atsan atamazsın,kaçsan kaçamazsın... Ne yapsan sonu hep çaresizliğe çıkar, Yandığını,öldüğünü kimselere anlatamazsın.... Ne yanaRdağ,nede volkan bu kadar yakar adamı... Güneş yanığı,ateş yanığı solda sıfır kalır... Yandıkça yanarsın Sevdikce yanarsın. Ayrılmakak istesende, Birleşmek istesende Yanarsın.... Aşk herşeye değer deriz ve yanmaya devam ederiz... Taki kül oluncaya kadar.....Tükeninceye kadar.... Ne kabuk bağlar yanıkların,nede acısı diner.... Direncin düşer,duygularun hissizleşir... Yaşarsın yaşamsına belki... Ama ölüsündür bilirsin.... |