***

"..AŞK HİSSEMİ KIŞA DÜŞÜRDÜN KASIM.."



Bir feryat dumanı tüten ocağında
Doğuma an yazan şahidim hasım
Ellerim üşürken soğuk kucağında
Aşk hissemi kışa düşürdün kasım


Kapıda sessizce, beklerken bahar
El tutmazdan önce kül oldu nazar
Önümde duruyor, kazdığın mezar
Aşk hissemi kışa düşürdün kasım


Bu mevsim de ümit kardım yarına
Hiç ortak demezken baktın kârına
Ne var ne yok hepsi saklı bağrına
Aşk hissemi kışa düşürdün kasım


Kaç yıl kaybım oldu, kör kılavuzla
Kan kaybında ovdun yaramı tuzla
Yol kapadın güne, kar ayaz buzla
Aşk hissemi kışa düşürdün kasım


Güneşler saçana yârim dediysem
Mehtabın özüne gönül verdiysem
Bir yurt buldu gitti kimi sevdiysem
Aşk hissemi kışa düşürdün kasım


Dünün üstüne gün sandığı çaktın
Geçmişin kaybında sürüyor yasım
Hayat resmi solan albümler yaktın
Aşk hissemi kışa düşürdün kasım



***

Hep çocuk bakışın duygu selinde
Mutlu yıllar görsün gönlünce yine
Kâlp kâlbe gözlenen aşkın elinde
Mutlu yıllar sürsün gönlünce yine


Maziye mıh çakar yaşlı zemberek
Gün katlarında boş yer arar terek
Yakından uzağa, boy boy dizerek
Mutlu yıllar dürsün gönlünce yine


Mevsim şartları kökü kurutmadan
Sevdalı dillerde, düş soğutmadan
En kutsal kabıyla, hiç unutmadan
Mutlu yıllar dursun gönlünce yine


Keman notasından, ister zurnaya
Suyu bol katmadan, ak badanaya
Gün gün seyrettiğin karşı aynaya
Mutlu yıllar vursun gönlünce yine


Doğumdan bu yana belirgin saha
Sağım solum huyum, ortada aha
Beraber görecek, gün varsa daha
Mutlu yıllar kursun gönlünce yine


Ay tutkulu gece ey batmaz güneş
Meramın hecesi, ey cümle kardeş
Gözlerin gözlerim, ey cânanım eş
Mutlu yıllar sorsun gönlünce yine




.