Gafil adam
Ömrün geçti hep gafletin uykusunda
Dürttüm dürttüm de gözlerin açılmadı Değer mi cehennemin galle kuyusunda Ateşte har olduğuna inancın olmadı Çok bağırdım avazım çıktığı kadar Feryat figan eyledim bıktığım kadar Diller döktüm tüylerim bittiği kadar Göre göre düçar oldun çare kalmadı Elem veren işler yakar gel eyleme Yalanı gözler söyler ki, sen söyleme Yalan dünyada alçak gönlü eğleme Diye diye tükendim takat kalmadı Gözün garartıp valla daldın harama Ütülü esbab terse kakül tarama Bir işlemde yüz bin sevab arama Geçti gitti ömr tövbe nadim olmadı Mehmet KARAGÖZ HATİBİ Konya – 03.11.2014 |