Kerbela / Şerbela...
Kerbela,…
Şerbela…! İmam Hüseyn başıydı, milyonlarca şehidin Mübarek başı gitti, kılıcıyla yezidin Münafıklar katletti, Evlad-ı Muhammedin Kulak veren olmadı, feryadına sesine… Yerler göyler ağladı, Şehid İmam Hüseyne…! Bir tarafta cennetlik, genç’lerin efendisi Diğer tarafta ise, iblisin ta kendisi Yetmiş iki mazluma, zalim on binlercesi Acımadan kılıcla, kıydı Resul nesline… Yerler göyler ağladı, Şehid İmam Hüseyne…! Kandırdı Küfeliler, peygamber nevesini Gizli düstur ederek, yezidin gayesini, Bitirmek istediler, özünü nüvesini Lanet olsun küfe’ye Lanet olsun yezide… Yerler göyler ağladı, Şehid İmam Hüseyne…! İslam’ı içten yıkan, ihanet var Kerbela Neden hep sende çıkar, bin bir türlü her bela Hüseyini öldürdü, verdirmedi bir sela Lanet olsun yezidin, bütün sülalesine… Yerler göyler ağladı, Şehid İmam Hüseyne…! Hüseynin hiç olmadı, makam şöhret gözünde İlahi kudret vardı, kelmesinde sözünde Korkudan eser yoktu, suretinde özünde Özgürlüğün sembolü, şüheda seyyid’ine… Yerler göyler ağladı, Şehid İmam Hüseyne…! Kalleşçe saldırdılar, yezidin ayyaşları Ayırdılar bedenden o mübarek başları Kerbelayı suladı, Ehlibeyt gözyaşları Kesik başsız bedeni, sarıldı da kefene… Yerler göyler ağladı, Şehid İmam Hüseyne…! Nasıl ağlamayayım, nasıl feryat etmeyim.? Nasıl sine dövmeyip, nasıl ki kahretmeyim.? Böyle bir musibete, nasıl ben yas tutmayım.? Sende karalar giyip, yaslara bürünsene... Yerler göyler ağladı, Şehit İmam Hüseyne Ses ver ey dünya sende, hakkın bu gür sesine Katıl bacı Zeynebin, yürek yakan yasına Bir damla su vermeyip, Alasgar balasına Yüzlerce ok attılar, altı aylık bedene… Yerler göyler ağladı, Şehit İmam Hüseyne…! Tolga ARAS |
Sadece unutmayın zalim Yezidin neslinden islam uleması yokmu var... Lanet size yakışmamış... Kul hakkına giriyosunuz....