IŞIĞIMSIN
Aşındırıp durdum solun bıkmadan
Çalacak tek kapım vuslat eşiğin Gitme kal derimde duymazsın neden Yaslandığın döşüm sevda beşiğin Şu gönül düşünce bir kere derde Arar bulur aşkı gökte ve yerde Hele sevda varsa dumanlı serde Gecesi gündüze döner maşuk’un Yolumu kaybettim ararım çölde Duman tüter sönmüş ateşsiz külde Yanık köseğidir sevdası dilde Kalbinde sönmeyen oddur âşığın Candan sevmesen de sevdana düştüm Hevese kapılıp ümitsiz coştum Gölgeler düşünce sen diye koştum Gönlüme süzülür loş ay ışığın ARİF BARAN (ARİFCE) ŞİİRİME GÜZEL SESİ VE YORUMUYLA DEĞER KATAN KEVSER BAYSAL (YÜREĞİ SÜRGÜN) KARDEŞİME TEŞEKKÜRLER İYİKİ VARSINIZ EMEK VEREN DOSTLARIM |