Şimdi kuru bir iskeletim kanı çekilmişKalpsizsin demek içinmiş tuzak kurmuşsun bana yarıp göğsümü hançer kirpiklerinle acımasızca kalpsizsin demek için yüreğimi kanatarak koparttın neden verilmiş sözümüz vardı aldattın beni ruhikizimdin benim ruh eşimdin biz ikimiz söz vermiş ant içmiştik kalu belada gökteydi ruhlarımız bu lanet yere inmeden evvel çıkma dedim sana benim merdivenlerimden yarı yolda yorulursun demiştim kaybolursun kayboldun sonunda gittin yalnız bıraktın sana en çok ihtiyacım olduğu bir zamanda ruhlarımız da dünya denen bu lanet yer yüzüne indi mi neydi merakın beni sensiz bıraktın savunmasız güneşsiz eşsiz simgesiz bıraktın imgesiz su gibi duruyken bir sevdamız şeytanca düşler ve büyü kattın girdin kanıma sebep oldun giryanıma firakınla duygularım zirvede şimdi avuttun masallarla yemem için bakıp ısrarla parlatıp bakışlarınla o elmayı beni şeytanca duyguların büyülerinle ayarttın avuturken masallarınla beni bak kalbim bak yine iki kere kanadı o hançer bakışların kapanan yaralarımı yeniden açtı oluk oluk aktı kanım şimdi kanı çekilmiş kuru bir iskeletim öyle çok kanamışım ki sararmışım hazan yaprağı misali tutunamadım bir daha hiç bir dala düştüm yarlardan kalpsiz demek için miydi yarıp göğsümü çıkardın senin için çarpan kalbimi yaşam pınarımı aldın elimden davacıyım senden mahşer gününde şimdi kıpırtısız ve bir tek bakışları canlı son bir hesaplaşma için yolunu gözleyen toprağı özleyen kanatsız bir ruhum sen beni ışıksız ziyasız karanlıklarda bıraktın anladım artık riyasız bir sevginin olmadığını Yüksel Nimet Apel |
aşkın her hali güzel;
cefa çeksemesi de yanması da
kora kor bir aşkın narında ısıttı şiir yüreciğimizi...
aşkın tazeliği kalıyorsa her yaşta işte o aşk bambaşka olsa gerek...
şiirle nimet ablam...
sevgiler...
saygılar....
=========================================== e d i b / a h m e t