Hz.Fatihin Vakfiyesi:

"Allah’ın mescidlerinde o’nun adının anılmasına engel olan ve onların harap olmasına çalışandan daha zalim kim vardır! Aslında bunların oralara ancak korkarak girmeleri gerekir. Başka türlü girmeye hakları yoktur. Bunlar için dünyada rezillik, ahirette de büyük azap vardır."
(Bakara Suresi / 114.Ayet)

İşte bu benim Ayasofya Vakfiyem, dolayısıyla kim bu Ayasofya’yı camiye dönüştüren vakfiyemi değiştirirse, bir maddesini tebdil ederse onu iptal veya tedile koşarsa, fasit veya fasık bir teville veya herhangi bir dalavereyle Ayasofya Camisi’nin vakıf hükmünü yürürlükten kaldırmaya kastederlerse, aslını değiştirir, füruuna itiraz eder ve bunları yapanlara yol gösterirlerse ve hatta yardım ederlerse ve kanunsuz olarak onda tasarruf yapmaya kalkarlar, camilikten çıkarırlar ve sahte evrak düzenleyerek, mütevellilik hakkı gibi şeyler ister yahut onu kendi batıl defterlerine kaydederler veya yalandan kendi hesaplarına geçirirlerse ifade ediyorum ki huzurunuzda, en büyük haram işlemiş ve günahları kazanmış olurlar.

Bu sebeple, bu vakfiyeyi kim değiştirirse,

Allah’ın, Peygamber’in, meleklerin, bütün yöneticilerin ve dahi bütün Müslümanların ebediyen LANETİ ONUN VE ONLARIN ÜZERİNE OLSUN, azapları hafiflemesin onların, haşr gününde yüzlerine bakılmasın.

Kim bunları işittikten sonra hala bu değiştirme işine devam ederse, günahı onu değiştirene ait olacaktır.

Allah’ın azabı onlaradır. Allah işitendir, bilendir.

Fatih Sultan Mehmed Han - 1 Haziran 1453

(Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü’nde Bulunan
Ayasofya İle İlgili Arapça Vakfiyenin Tercümesi) --------------------------------------------------------------------------------

Surlardan giriyordu,Fatih’in askerleri,
Ulubatlı Hasan’lar,burca sancağı dikti,
Taktı zafer tacını,asker Ayasofya’ma,
Ordum bir cuma günü,kurdu tahtı orada.



Çevirdi Hızır Nebi,kıblesini o anda,
Akşemsettin’i Veli,namaz kıldı huzurda,
Tekbirler getirerek,zikir dayandı arşa,
Fatih’le Kutlu Asker,ne muhteşem manzara.


Eman size korkmayın,huzurla kalın burda,
Emir verdi askere,kiliseye dokunma,
Korkuyordu papazlar,hepsi kaçtı dağlara,
Görünce adaleti,çıktı gelip meydana.


Gusletti Ayasofya’m,serildi halıları,
Hocası Akşemsettin,kıldırdı namazları,
İndirildi hatimler,Resul teşrif eyledi,
Onu fevc fevc melekler,inip tebriğe geldi.


Kuruldu Konstantin’e,bir müslüman mahalle,
Sembol oldu fetihe,bu yaşlıca kilise,
Camii yaptırdı Fatih,yanında bir medrese,
Olundular imtihan,Fatih oldu talebe.



Sevindi korkmadan halk,tebrik etti Fatih’i,
Papazın serpuşundan,güzel sarığın dedi,
Geçti yıllar olmadı,İstanbul’da hadise,
Berkemaldi asayiş,halkta yoktu endişe.


Çevrildi Ayasofya’m,döndü artık camiye,
Kıyamete kadar o,korundu Vakfiyeyle,
Yazdı Vakıf senedi,Kadılar huzurunda,
Uymayan Vakfiye’me,dedi perişan ola.



Allah Resul laneti,meleklerin nefreti,
Uymayan tatsın burda,en feci akibeti,
Edemedi cesaret,Allah korudu onu,
Yaşayanlar görecek,uymayanın sonunu.



Gün geldi döndü devran,kaldı sahipsiz camii,
Karanlık bir sabahta,camiyi mühürledi,
Sindirildi müminler,ağlaştılar korkudan,
Bekledi bir mucize,dua etti durmadan.



Taş kesilmişti heyhat!Kara yüzlü adamlar,
Ne bir nedamet vardı,bakıp acımadılar,
Kalpler taştı sanki,Kitap ayak altında!
Gaye Batılı olmak,dönmüş millet çılgına!



Durmadan geçti yıllar,kovaladı yılları,
Artık müslüman ezik,akan yaşı çağladı,
Gitti hepsi sırayla,girdiler şol makbere,
Bırakıldı hesaplar,artık kaldı mahşere.



Gül artık Ayasofya’m,sevinç günlerin yakın,
Çoğaldı bak müslüman,kafir azaldı bakın,
Tak en güzel ziyneti,sür güzelim bir koku,
Açacaklar yakında,milletimle ordusu.



Yahudi kefereler,sinsin korkudan yere,
Seni açan Kutlular,geçecekler tarihe,
Beklerim ben niceden,göreceğim gözlerle,
Ayasofya’m açılmış,ipek halılar yerde.



Hissederim ruhumda,açılacak yakında,
Abdest alıp güzelce,namaz kılsam altında,
Başbakanı Cumhuru,hepsi duruyor safta,
Hüdayi duam kabul,şükürler olsun Hakka.

30.10.2014//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN