Aynı gülüş..
Artık hiç olmadığı kadar doluydu
Kül tablam harap olmuştu senin yüzünden Daha bir farklı tutuyordum penayı artık Tellere her vuruşum benim canımı acıtıyordu. Hiç olmadığı kadar nasır tutmuştu parmaklarım Her şey seni anımsatıyordu sen ise gitmiştin Sen gülüyordun başkalarının yüzüne Tek bir kelimeyle bitirmiştin beni, üzgünüm. Bu kadar kolay mıydı peki? Bu kadar kolay mıydı bir insanı bitirmek Bunun cevabını da tek kelimeyle verirdin Gül/üm tahmin ediyordum Aslında düşününce uzun cümlelerle de konuşsan Benimle ben kaybolurdum o harflerin içinde. Korkuyordum hiç korkmadığım kadar Sen hala gülüyordun, Gülmek bu kadar acıtır mıydı canımı bilemezdim Ben senin gülüşüne âşık olmuştum hatırladın mı? Demek ki aynı gülüş insanı öldürebiliyormuş Evet, ben bu şiirimi sana yazdım Sen yarısında sıkılıp okumayacaksın biliyorum Yine de ben senin gülüşüne hala aşığım. Sami Arlan.. |