SENİ SENSİZ SOLUYORUMömrümüzün son demi bir türlü gelmek bilmeyen bahar mıdır yoksa geçmişe takılı kalan yaşanan anılar mı unutmak istesen de hatırlanır kalır izleri ömrüm hasret çekerek mi geçecek yazılan tüm sevda şiirlerim bir daha okunup söylenmeyecek yüreğin de yer etmeyecek mi sonsuzluğa açılan kapımdı sevdan bak gök kubbe karalar bağladı birazdan boşalır ağlarcasına yağmurlar gözyaşlarımla birleşir sözleşmişçesine şimdi sensiz sürgündeyim boynuma asılmış yaftam hayatım olmuş koskoca bir hapishane demir kapılar sürgülü üzerime geçmek bilmez zaman attığım voltadan aşınır koridorlar ışık girmez küçük penceremden gözlerim alışır karanlığa zamanla kapanmaz gözlerim yarı açıktır rüyalarım da kalır hep yarım uykusuzluktan gözlerim de mor halkalar oluşur gözlerimden akan yaşlar tam ortada buluşur ararım seni zaman ötesinde sisli bulutların arasından gelecek gibi ebabil kuşlarının kol gezdi yerde ölümsüzlük iksiri taşır gagasında her biri tüyleri uzun ve parlak kanatları som altından dövmeli sıralanıp saf tutarlar sanki ... Refik 27 .10 .2014 İstanbul |