Sevgili...
Akşam ne zaman çökse bu şehre
El ayak çekilse sokaklarda Ve gözler kapansa yeni bir sabaha açılmak üzere. Bir eksikle geçirmek tiktakları Akreple yelkovana dikip gözleri Sensizlikle yüzleşmek sevgili Bu acıya katran dökmeye benzer Ölümle aynı yatakta uyumaya çalışmak Ve azraile galip gelebilmek Yolunda giden hiçbir şey yokken Toz pembe nasıl bakılır ki dünyaya Şimdi bunca acının üstüne Birde sen yük olma sırtıma Ekmek derdi değil ki benimkisi Karın tokluğuna çalışır Taştan suyu çıkarır yinede ezdirmem seni. Ezdirmem seni güneşe inat kapanan geceye Başak başak açmak varken susuzluktan kuruyan çiçeğe. Bir ağacı topraktan ayırmak gibi Bendeki seni alsan yaşayamam sevgili... |